Blog pagina van de leden

Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt. Van oudsher beschreef het een van de seizoenen; lente, zomer, herfst, winter en Nieuwjaar. Tegenwoordig zijn alle onderwerpen wel toegestaan, met een voorkeur voor de natuur. Het hoeft niet te rijmen, als de tekst maar lekker loopt en/of verrassend is.
-----------------------------------

Vogeltjes fluiten,
dat het een lieve lust is, 
om te verleiden.

-----------------------------------

Tuinier met plezier,
met respect voor de natuur,
om lof te oogsten.
-----------------------------------

Bij veel stalbranden,
vinden duizenden dieren,
een tragische dood.

-----------------------------------

Kalfjes drinken melk,
en zijn de vier magen klaar,
dan zijn het pinken.

-----------------------------------

Groet,
Ton van Lieshout

Eind vorig jaar heb ik - samen met mijn zoon en een vriend - een permacultuurtuin overgenomen. Zelf ben ik het meest op de tuin te vinden, zoon en vriend hebben weinig ervaring met wilde planten. Vanaf volgend jaar ga ik meer frequent meewerk-middagen organiseren, voor mensen die willen leren over permacultuur of te weinig tijd hebben voor een eigen tuin.

Er zijn nogal wat vragen over de tuin, die er niet standaard uitziet. Er staan veel wilde planten, vooral niet netjes op een rijtje of in vaste vakken. Onlangs had ik een vriendin op bezoek. Ze vertelde mij dat ze in eerste instantie schrok, maar na een rondje met uitleg begreep zij dat het een georganiseerde chaos is.

Tuinieren volgens het principe van permacultuur betekent dat je met de natuur tuiniert. Wilde planten zeggen iets over de gesteldheid van de bodem, ze komen op om deze te herstellen. De planten verwijderen en afvoeren betekent dat ze altijd weer zullen terugkomen. Door ze af te snijden en op de plek neerleggen, als ze in de weg staan, kunnen ze toch hun functie vervullen.

Ik heb veel eetbare, wilde planten ingezaaid, omdat ze veel voedingsstoffen bevatten die reguliere groenten niet meer bevatten. Van de wilde peen, teunisbloem en pastinaak bijvoorbeeld eet ik de wortel. Van andere wortels, zoals de paardenbloem, cichorei [waar  andijvie en witlof uit zijn veredeld] en smeerwortel, maak ik surrogaat koffie. Smeerwortel is een multifunctionele plant die veel  stikstof en kalium bevat. De wortels zijn in staat om andere mineralen naar boven te halen vanuit de diepere grondlagen. Zo komen deze beschikbaar voor andere planten. Eén keer per week oogst ik de bladeren om er mee te mulchen. Ook zuring, brandnetel en heermoes gebruik ik hiervoor.  

Met de eetbare, wilde planten zorg ik meteen voor vlinders en wilde bijen. Deze hebben het moeilijk en steeds meer soorten komen op de lijst van beschermde dieren. Brandnetel is voor bepaalde vlinders ook een belangrijke plant, want de rupsen eten deze plant. De vlinders zelf bezoeken o.a. rode klaver en kroonkruid voor de nectar.

Zevenblad en brandnetel worden doorgaans als ongewenste planten gezien, terwijl ze eetbaar en erg gezond zijn, ook de bloemen. Zevenblad uitroeien is moeilijk; consequent snoeien en op de plek laten liggen is de beste manier.

Een kale, omgewerkte bodem is niet gezond. Wormen en vele andere organismen kunnen daarin geen of weinig voedsel vinden. Het ecosysteem raakt verstoord en ongewenste planten blijven terugkomen. Voor mooie stevige planten / groenten is een gezond bodemleven van essentieel belang. Ik zaai reguliere groenten, zoals sla, raapsteeltjes, peulen en andijvie, tussen de wilde planten. Hierdoor heb ik nauwelijks last van slakken. Een bijkomend voordeel!

Verder hebben we  veel klein fruit. Het streven is om alles wat hier niet kan groeien - waaronder aardappelen [een kwetsbare plant in Nederland, waar hevig aan gesleuteld is] en uitheems fruit - uit ons menu te halen. Sommige planten leveren vleesvervangende eiwitten, zoals de zaden van de kaasjeskruid. Deze kun je rauw eten als ze nog groen zijn.

Heb je nog vragen, kom gerust eens een kijkje nemen. Ik ben er doorgaans aan het eind van de middag, ongeveer om de dag.

Groet, Janet Westerhof

Het mooie van tuinieren bij De Meerweg is dat je het moestuinieren kunt combineren met terrein- en natuurbeheer. Het is mooi om je aardappels te oogsten en snijbonen te plukken, maar ook om vlinders te verwennen met bloemen en mee te doen aan de wilgensnoei. En het is prachtig dat we een imker op ons complex hebben. Tot het terreinbeheer behoort ook het bijhouden van onze paden en bermen. Gisteren werkten Gerard Schouten en ondergetekende zich met bosmaaier en zeis in het zweet om de slootkant langs de weg naar de Kromme Sloot te maaien. Die sloot lieten we jaarlijks schonen door een bedrijf, maar om kosten te besparen gaan we het wellicht dit jaar als vereniging zelf doen. Een praatje met een buurman van de Hoefmolen leerde dat niet alles uit de sloot zomaar weggehaald mag worden: er staan beschermde planten in de sloot! En inderdaad: er staat zwanenbloem (foto). Die laten we uiteraard ongemoeid!
• Aart van der Horst

Grootste frustratie van de moestuinder: opgevroten plantjes. Heel moestuinierend Nederland klaagt dit jaar over extreme slakkenoverlast. Velen hebben voor de derde, vierde of vijfde keer moeten zaaien of planten om de vraat van slakken, muizen en vogels te compenseren. Zoals veel mede-moestuinders maakte ik zonder resultaat gebruik van yoghurtbekers: kool- en bonenplanten gingen er herhaaldelijk aan, zelfs mijn aardappelplanten moesten het ontgelden. Maar ik bleef zoeken en hopelijk heb ik eindelijk een probate bescherming tegen ongenode eters op mijn tuin gevonden:
plantenhoeden (klik op de foto). Ik vond en kocht ze bij www.tuinadvies.nl. (in de tuincentra in de buurt kon ik ze niet vinden). Voorlopig gaat het goed, mijn paksoi-, broccoli- en winterandijvieplantjes zijn nog ongeschonden. Let er wel op dat er geen slakkeneitjes in de grond direct rond de plantjes zitten en dat er niets onder de rand van de hoeden door kan kruipen. Je plaatst de hoeden simpel over de plantjes en je kunt ze vastzetten met pinnen of satéprikkers om wegwaaien te voorkomen.
• Aart van der Horst

In mei was ik op mijn tuin bezig toen ik tot mijn verrassing twee eitjes van een scholekster zag liggen op mijn dakje van het berghok. De volgende morgen waren het drie eieren en ze zijn ook alle drie uitgekomen op 25 juni. Nu, nog maar twee dagen oud, stappen ze al op de tuin rond.

Christina